1 maja 2017 roku odszedł od nas mgr Wojciech Wyderka, nasz Kolega i Przyjaciel, zasłużony działacz Związku Nauczycielstwa Polskiego. Chciałoby się powiedzieć bardzo wiele, jednak brakuje słów – żadne z nich nie wyrażą żalu po jego stracie.
Wojtka poznałam bardzo dawno temu, kiedy rozpoczął pracę na Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Śląskiego, na którym ja również pracowałam. Od początku, tj. od listopada 1990 roku zaangażował się w pracę społeczną na rzecz środowiska akademickiego wstępując do organizacji uczelnianej Związku Nauczycielstwa Polskiego i pełniąc w niej różne funkcje. Od 1993 roku do 2006 był członkiem Rady Oddziałowej ZNP na Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska. W 2006 r przeniósł się do Chorzowa, gdzie pracował w Szkole Zarządzania i został najpierw Mężem Zaufania a następnie Prezesem Ogniska ZNP. Od 2010 roku był członkiem ścisłych władz organizacji pełniąc funkcję członka Rady Uczelnianej i Prezydium Związku Nauczycielstwa Polskiego. W kadencji 2014-2018 był także członkiem Międzyzwiązkowego Zespołu ds. socjalnych, gdzie z wielką empatią pochylał się nad problemami innych. Był także członkiem związkowej Komisji ds. Turystyki, Rekreacji i Kultury, gdzie odpowiadał za organizację wyjazdów rekreacyjnych m.in na grzyby. Wszyscy pamiętamy jak bardzo kochał las i jak bardzo kochał takie wyjazdy.
W 2005 roku w uznaniu za jego działalność związkową na rzecz środowiska akademickiego został uhonorowany przez Zarząd Główny ZNP najwyższym wyróżnieniem związkowym czyli Złotą Odznaką.
Zawsze obowiązkowy, życzliwy, miał dla każdego dobre słowo. Nie potrafił przejść obojętnie obok osoby potrzebującej pomocy. Bywało, że zapominał wtedy o sobie. Nie mam żadnych wątpliwości, że spotkałam wyjątkowego człowieka. Odpowiedzialnego, sumiennego, życzliwego - to tylko niektóre cechy. Do tej listy każdy z nas mógłby dodać wiele – wszyscy doświadczyliśmy jego wielkiego serca. Kochał rodzinę, był wspaniałym ojcem, przyjacielem wielu z nas, życzliwym kolegą i wszyscy darzyliśmy go ogromnym szacunkiem. Żegnamy go teraz, ale wierzymy, że jeszcze kiedyś się spotkamy po tamtej drugiej stronie życia.
Aneta Trojanowska.
